Taalles voor ambtenaren

Ik ken er een paar persoonlijk, ambtenaren. En voor hen geldt dit natuurlijk niet. Maar over het algemeen kan toch wel gezegd worden dat deze beroepsgroep kampioen is in wollig en onbegrijpelijk taalgebruik. En dan heb ik het nog niet eens over de taalfouten die ze in hun warboel nog kwijt kunnen. Zonder iemand voor de schenen te willen schoppen, kun je stellen dat ambtenaren in hun teksten geen rekening houden met hun doelgroep. Het Rijk ziet dit ook in en start in september 2008 een broodnodige taal-opfriscursus. Het doel? Minder werkdruk (nee, deze koppen we niet in) voor de ambtenaar en minder stress voor de burger. Als ambtenaren een brief toesturen die de burger direct begrijpt, belt deze niet op met vragen en is de zaak sneller rond.

Archaïsch taalgebruik is ambtenaren eigen. Oneindig lange zinnen, wollige omschrijvingen, moeilijke woorden. Ze sluiten maar zelden aan op de doelgroep. In de gemeente Tilburg bijvoorbeeld, joegen vooral de brieven van de sociale dienst de ontvangers schrik aan. Strenge bewoordingen en onduidelijke formuleringen zijn niet prettig als je ze ontvangt van een instantie waarvan je financieel afhankelijk bent. Deze gemeente stak hier een stokje voor. Brieven zijn herzien, medewerkers op cursus gestuurd. Steeds meer overheidsinstanties volgen dit voorbeeld. Ook initiatieven als de website www.schrijfmaargewoon.nl helpen de ambtelijke schrijver een handje. Deze site vertaalt als het ware ambtelijke teksten naar begrijpelijk Nederlands. Doelgroepgericht denken is iets wat bij de overheid tot op heden nog niet genoeg aandacht kreeg. Een initiatief als dat in september van start gaat, doet mij deugd. Eindelijk. Ook de overheid staat stil bij haar boodschap en de doelgroep met wie zij communiceert.

De politie regio Utrecht heeft de cursus nog niet gehad, zo blijkt wel uit dit stuk proza:

Hierbij bericht ik u dat op grond van een door mij aan het centraal justitieel incasso bureau (C.J.I.B.) gedaan verzoek tot intrekking van de aan u opgelegde beschikking met bovengenoemd zaak- en procesverbaalnummer, het C.J.I.B. de betreffende beschikking heeft vernietigd.

Na even graven in mijn geheugen sijpelt door dat dit waarschijnlijk een snelheidovertreding betreft op een plek waar ik nooit geweest ben…. Deze is klaarblijkelijk kwijtgescholden, toch?

Els