Voor sommigen was het de volgende ochtend iets te vroeg, toen het ontbijt om acht uur klaarstond. En als je dan al moe in de benen was, had je pech. Er volgde een fietstocht van een uurtje. Daar kregen we ook wel iets voor terug: blokarten en vliegeren met powerkites. In de stromende regen of met min tien zijn dit soort activiteiten natuurlijk geen pretje. LVT had dan ook het grote geluk dat het weer op alle fronten meewerkte: een heldere hemel, een heerlijk zonnetje en lekker veel wind. Alle inspanningen van die ochtend waren snel vergeten toen we ’s middags neerstreken bij een strandtent voor een heerlijke lunch. Op een terras, uit de wind, met het hoofd in de zon: het leek wel een skivakantie.
De vrijdagavond nam ons mee terug in de tijd. De aankondiging van een ‘bonte avond’, deed velen het ergste vrezen.... Want het idee om voor al je collega’s een podium te moeten bestijgen is nou eenmaal niet heel populair. Maar uiteindelijk ontpopten alle collega’s zich tot meester-comedians. Creativiteit was alom aanwezig en het entertainmentniveau lag hoog. Na de bonte avond stapte iedereen weer op de fiets. Dit keer maar voor even, want na vijf minuten rijden was de kroeg al in zicht. Hier trad Hessel – Terschellings trots – op. Hij was blij verrast met het uitzinnige LVT-publiek dat tot in de late uurtjes danste en zong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten