Imagoprobleem

John de Mol is weer gestopt met de TV-zender Tien. De programma’s zijn overgedaan aan RTL. Dit alles in ruil voor 26,3 procent van de aandelen RTL. ‘Een goeie deal voor alle betrokkenen’, aldus De Mol. Als één van de redenen voor het niet behalen van de doelstellingen, noemde hij in NOVA het imago van Tien en de beeldvorming rond zijn eigen persoon. Het ‘poenerige’ beeld dat zou ontstaan zijn bij het massaal ‘aankopen’ van grote sterren. Dat beeld heeft de zender nooit kunnen overwinnen. Wat zeker niet helpt is dat zijn eigenaar weigerde en weigert om iets aan dat imagoprobleem te doen. Want ‘dat is niet nodig voor iemand die op de achtergrond werkt. Dat is niet dom, hooguit koppig en hardleers’. Iemand die een dergelijke zware stempel drukt op het medialandschap van een klein land als Nederland, opereert alleen nooit op de achtergrond. De Mol geeft zijn naam aan z’n bedrijven, gaf in eerste instantie zijn naam aan zijn zender, presenteerde zelf zijn aankopen en zijn naam is als bedenker van formats en producent van programma’s dagelijks op de titelrol van diverse TV-programma’s te zien.

Koppig- en hardleersheid zijn geen slechte eigenschappen voor een ondernemer. Maar je imagoprobleem niet serieus nemen, is vanuit ondernemersoogpunt misschien toch wel dom. Zeker als je het zelf als reden opgeeft voor het mislukken van je TV-avontuur. Waarschijnlijk deert het ‘m niet omdat-ie voor zich zelf ‘een goeie deal’ heeft gesloten. Want dat De Mol niet echt met z’n imagoprobleem zit, bleek overduidelijk tijdens een interview met het NOS Journaal. Daar deed hij er nog een schepje bovenop. Het hele managementteam had namelijk gewed dat aan het einde van het jaar iedereen van Tien een nieuwe baan zou hebben. Leuk hoor; het duurbetaalde management dat een weddenschap afsluit over de toekomst van zijn medewerkers. Dat getuigt niet alleen van weinig invoelend vermogen met mensen die nu hun baan kwijtraken. Het impliceert ook dat niet het hele management hetzelfde idee heeft. Immers, zonder uiteenlopende meningen geen weddenschap. Ook prettig te weten als je op straat komt te staan; dat het management in elk geval niet voor iedereen een glansrijke toekomst ziet. En dat maakt zo’n uitspraak in elk geval poenerig, en eigenlijk ook gewoon dom.

Cas