“Matthijs, dit kan toch niet!”: vijf webergernissen (in de stijl) van Jan Mulder

“Jan, goede vriend, je hebt je weer lekker geërgerd deze maand. We zijn reuze benieuwd wat deze keer het bloed onder je nagels vandaan heeft gehaald.”

"Mat-thijs. Het was zwaar, ongeloooflijk. Maar het is gelukt. Mijn top vijf bestaat voor een keer uit websites. Ja, je weet wel, die op het digitale elektronische internet. Een machtige uitvinding. Maar ik zie daar af en toe dingen, dat is niet mals Matthijs. We beginnen direct met nummerrr vijf!”

5. Lettertype Comic Sans
“Websites die dit lettertype serieus voeren, ze bestaan nog. Mijn kleinkinderen, die mogen het gebruiken in hun werkstuk. Maar wil je een serieus bedrijf zijn met een al even serieuze website,kies dan voor iets anders dan Comic Sans. Dank u wel... Nummerrr vier!”

4. Een welkom
“Ik kwam het laatst nog tegen. Je opent een voor jou onbekende website. En daar staat het: ‘welkom op deze site’. Het doet direct pijn aan je ogen. Ik weet zelf heel goed dat ik op een website ben. Een welkom hoef ik dan ook niet te hebben. Bied gewoon de informatie die ik zoek en vergeet de aardigheden er omheen. Nummerrrr drie!”

3. Agressieve advertenties
“Je weet Matthijs, ik ben een nieuwsjunk. Ik bezoek dan ook graag websites die mij snel en overzichtelijk laten zien wat er in de wereld gebeurt. Maar soms is daar opeens een aan alle kanten bewegende advertentie die zomaar – klits, klats, klander - over mijn scherm heen danst. Links, rechts en vaak ook nog met een vervelend muziekje erbij. En waar zit in hemelsnaam die sluitknop? Als ik naar beneden scroll, achtervolgt de advertentie me als een bijtgrage hond. Gewoon afschaffen die handel. Nummerrrr twee!”

2. Oud nieuws
“Je wilt als bedrijf meegaan met de tijd, heel begrijpelijk. Een website is dan ook minimaal. Maar vervolgens zie ik nog te vaak staan ‘laatste update mei 2005’. Echt waar. Ik vraag me dan altijd direct af hoe actueel de rest van de informatie eigenlijk is. En terwijl ik me dat afvraag heb ik alweer op dat rode kruisje in de bovenhoek geklikt. Num-mer één!”

1. Niet weg te klikken, eindeloze intro’s
“Heel mooi hoor, een flash-animatie. Daar wil ik met een beetje geluk best een keertje naar kijken. Maar daarna is het toch wel klaar. Een film hoef ik toch ook maar één keer te zien? Een mop wil ik maar een keer horen. Een flash-animatie wil ik op z’n minst kunnen afsluiten. En wil je per se je visuele kunsten tonen? Doe dat dan niet als verplicht intro.”

“Bedankt. Tot mor-gen!”

Michel

Geen opmerkingen: