De hele dag door zijn we hier met tekst bezig. Praten met een klant, nadenken over de doelgroep, inlezen, overleggen en vervolgens in de juiste tone of voice opschrijven. Ook in mijn vrije tijd verslind ik alles wat met taal te maken heeft; offline (boeken, vakbladen, de achterkant van een pak hagelslag) en online (websites, blogs etc.). Ik beschouw mezelf toch wel als iemand die om het even welke tekst redelijk kan interpreteren. Toch is dit niet helemaal waar. Zodra ik de poliswaarden van mijn verzekering lees, raak ik binnen enkele zinnen de draad kwijt. Samengestelde zinnen, tangconstructies, boordevol jargon. Afijn, het is voor u ongetwijfeld herkenbaar. Ik vraag me dan ook regelmatig af of verzekeraars dit niet gemakkelijker kunnen opschrijven. Het moet juridisch allemaal kloppen, maar iets meer rekening houden met het lezerspubliek is toch niet te veel gevraagd? Ik heb geen kaas gegeten van verzekeringen, maar wel van taal. Hoe moet iemand polisvoorwaarden of pakketomschrijvingen snappen als diegene minder onderlegd is op beide onderwerpen?
Mijn aandacht werd getrokken door een artikel in PRWeek van afgelopen 31 juli met als kop ‘Insurers seek help to ditch jargon’. Volgens pr-experts is de belangrijkste uitdaging in de verzekeringsector ‘to demystify the industry’, oftewel de mystiek rondom verzekeringen wegnemen. Een verzekeraar moet volgens de experts zijn producten en taalgebruik vereenvoudigen om zich te onderscheiden en het publiek en investeerders voor zich te winnen. Herkenbaar! Helaas ging het stuk over de verzekeringsbranche in het Verenigd Koninkrijk. Maar ik heb goede hoop dat communicatiemensen bij Nederlandse verzekeraars ook de PRWeek lezen...
Toon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten