Sexy Bunnik

Bunnik. Gunstig gelegen midden in Nederland. Nergens echt ver vandaan. Op een kruispunt van snelwegen. Toch heb je geen reden er naar toe te gaan. Tenzij je er, net als ik, al tien jaar werkt. Destijds streek LVT PR hier neer vanwege de moderne kantoorpanden, de prima bereikbaarheid, de parkeerplekken. Niet omdat het zo’n sexy locatie is.

Belangrijkste moderne wapenfeit van Bunnik is dat Katja Schuurman er is geboren. Maar hoe aantrekkelijk zij ook gevonden mag worden, dit straalt niet af op haar geboorteplaats. Bunnik is niet sexy en zal het nooit worden ook. Toch heeft het College van B&W van Bunnik besloten te gaan voor een nieuw imago. Recentelijk werd mijn (uiteraard professionele) blik naar een foto getrokken van een bevallige vrouwelijke taille. En dat nog wel in het lokale sufferdje. Dat verwacht je niet. Maar het werd pas echt spannend toen ik zag wie mij dit visueel genot cadeau deed. De gemeente Bunnik. Dat verwacht je al helemaal niet.

Aangemoedigd door een ongetwijfeld hip reclamebureau heeft de gemeente Bunnik zich een wervingscampagne laten aanmeten. De campagne sluit volgens de bijbehorende website (www.baanbijbunnik.nl) ‘helemaal aan bij de nieuwe ambtenaar 2.0’. Dus met 2.0-foto’s (de door mij gespotte stripper, een blauwharige punkster, een getatoeĆ«erd been, een stiekeme travestiet en een worstelaar met kniebeschermers) en 2.0-taal (‘Gemeente Bunnik heeft een open mind, toont lef en is dynamisch’ – natuurlijk niet ‘de gemeente’, want dat is old school).

Er is veel te zeggen voor vernieuwing en verjonging binnen de overheid. Maar ook veel tegen. De speciale campagnesite biedt een hele uitleg over het hoe en waarom van de campagne. Maar is het niet zo dat de logica intrinsiek moet zijn? Dat je geen webpagina nodig moet hebben om uit te leggen waarom een provincieplaats helemaal 2.0-enabled moet worden? ‘Wervingscampagnes die ‘lef en riscio’ uitdragen en gericht zijn op authenticiteit spreken deze nieuwe medewerker aan’, zo valt er te lezen. Kan zijn, maar is dit authentiek, oprecht hoe Bunnik is en wil zijn? Ik waag het te betwijfelen. Beeld en taal passen al niet bij de geplaatste vacatures (‘morgen toets en beoordeel je onder meer beschikkingen, aanvragen, akte en vergunningen’ of 'Je ontwerpt kleinschalige aanleg en reconstructies van wegen, verhardingen, kunstwerken en riolering en maakt kostenberekeningen'), laat staan bij de rest van de ambtenarij van Bunnik. En – even een zijstap – ga je dan schaars gekleed achter de balie, verwacht er dan niet teveel van; complimenten kun je blijkbaar op je buik schrijven.

Een wervingscampagne in publieke media draagt bij aan de complete beeldvorming, ook buiten de beoogde doelgroep van de campagne. Is dit dan het gewenste imago dat het College van B&W van Bunnik kiest voor de verzameling van 14.000 zielen der goegemeente? Dan is er nog een lange weg te gaan van identiteit naar imago.

Cas

Geen opmerkingen: